Wat voor werk doe ik nou eigenlijk?

Werkplek 1: "Onol Arga NGO":
Social bureau, non profit organizatie. (In nederland zouden we dit Maatschappelijk werk of Cultureel werk noemen denk ik..)
- Op het kantoor:
Mijn werk bestaat uit papers schrijven over verslavingszorg en alles wat daarbij hoort, projecten starten in het Engels en helpen met de Engelse brieven die uitgaan corrigeren. Tevens doe ik hier vrijwel alle dingen waarbij ik een computer nodig heb, bijvoorbeeld het voorbereiden van lessen in het Engels. Een van de papers die ik heb geschreven over hoe te werken met verslaafden wordt waarschijnlijk gebruikt om een boek te schrijven (door een leraar op de universiteit) over de methodieken die te gebruiken zijn om verslaafden van hun verslaving af te helpen. (Er is namelijk feitelijk nog helemaal geen verslavingszorg in Mongolia, hooguit een soort AA groep). Ook gebruik ik mijn tijd om samen met mijn begeleidster vanuit Projects Abroad (Otgoo, een mongoolse vrouw die dit jaar afstudeerd als Sociaal werker) een project te schrijven over de verschillen in de sociale hulpverlening tussen Nederland en Mongolia en all mogelijke informatie omtrend huiselijk geweld.

- In de universiteit:
Een dag in de week (meestal Dinsdag) les geven met een Mongoolse-talk samen aan studenten die eind mei/begin juni af gaan studeren als sociaal werkers. De lessen gaan over het algemeen over verslaving. Onderwerpen zoals: Wat is verslaving? Welke soorten verslavingen zijn er? Hoe werken wij in Nederland met verslaving? En het thema dubbel diagnose wordt mijn volgende les. Hierin probeer ik mijn kennis over het systeem in Nederland over te brengen op de jeugd in Mongolia om zo een beetje bij te kunnen dragen aan de groei van de sociale hulpverlening.

Ik geef momenteel les op 2 verschillende scholen waarbij de gemiddelde klas bestaat uit 20 tot 60 leerlingen (soms worden klassen bij elkaar gezet om mijn les te kunnen volgen).

Werkplek 2: "National Center Against Violence":
Hierin werk ik op de werkvloer van een blijf van mijn lijf huis als Sociaal Pedagogisch Hulpverlener. Er zijn er 6 van in Ulaanbaatar, en ik werk in 1 hiervan. Tot nu toe heb ik nog niet heel veel kunnen betekenen omdat ze erg slecht Engels spreken, dus ik kan mezelf niet goed verstaanbaar maken. Daarom heb ik andere manieren gezocht om contact te zoeken met de vrouwen en kinderen. Met de kinderen speel ik erg veel, kleuren, foto's maken, op de speelmat etc. Om zo toch contact met ze te kunnen leggen. Vanaf komende week krijg ik meer Engelse begeleiding(als het goed is...) en ga ik ook participeren in de counseling en kan ik makkelijker vertellen wat me opvalt of hoe ik denk dat het handiger is om te werken.

Op basis van mijn observaties heb ik een paper geschreven over opvoeding van kinderen (want kinderen die mishandeld zijn vallen vaak terug in dit patroon van opvoeding) om te kijken of ik kan helpen dit te voorkomen. Maar ook over de gedragsregels, want op dit moment werken alle hulpverleners achter de computer in plaats van met de clienten. Er moet erg veel veranderen wil deze plek zo worden als de gemiddelde sociale zorg omgeving in Nederland. Maar ook voor de clienten, met name de kinderen; ze zijn soms erg agressief naar elkaar toe en ze hebben niet geleerd om samen te delen. Soms heel vervelend als je bijvoorbeeld probeerd om kleurplaten uit de delen waaruit ze kunnen kiezen, en iedereen alle kleurplaten wil.
Ook probeer ik Engelse les te geven aan de oudste kinderen uit de groep, echter eindig ik vaak in het les geven aan mijn collega's want die zijn slechter in Engels dan de kinderen.

Met de vrouwen/moeders doe ik af en toe een kook workshop. Om zo wat lekkers te maken voor de kinderen, en de vrouwen/moeders vooruit te helpen met leren koken. Hierin probeer ik contact te leggen en als er andere hulpverleners aanwezig zijn, horen ze vaak verhalen over het "leven tijdens mishandeling". Hiermee hoop ik ogen en oren te openen voor het feit dat sommige vrouwen meer behoefte hebben aan praten over hun problemen dan wat nu gebeurt.

Ook hierin is mijn begeleidster van Projects Abroad betrokken want ze schrijft haar afstudeer paper over dit onderwerp. Met name gericht op preventie op het gebied van huiselijk geweld / terugval in huiselijk geweld en hoe deze zorg is geregeld in andere landen.

Het sponsor geld heb ik tot nu toe gebruikt voor de materialen van de kookworkshops en voor kleurmaterialen voor de kinderen!! (Dit is pas een begin )

Dus, eigenlijk doe ik best wel veel hier, want dit is mijn wekelijkse werk!